Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2007

7η Μέρα: Μύρινα - Σκόπελος 24/8/2007

Ξυπνήσαμε νωρίς γιατί είχαμε δέσει τελευταίοι…η μάλλον έτσι νομίζαμε… γιατί τα σκάφη IMS πάνω στα οποία δέσαμε ήταν ήδη έτοιμα…

Ξέραμε ότι μας περιμένει μια τεράστια ημέρα και ένα ατελείωτο βράδυ…

Προορισμός μας η Σκόπελος… Απόσταση: 76 νμ περίπου!!!

Τα IMS παίρνουν εκκίνηση πρώτα.... ευκαιρία για φωτογραφίες...




Παίρνουμε εκκίνηση αρκετά καλά… και ο αέρας είναι δευτερόπρυμα επιτέλους!
Κύμα από πίσω… πίσω και ο αέρας… η χαρά του Τheodore….Ανοίγουμε και διάπλατα τη μπαλονάρα μας… και άντε γεια!… 11,2 κόμβους έγραψε το GPS!


Όλοι πίσω για να πιάνει το πηδάλιο....τρέχουμε τώρα λέμεεεεεεεε

Τα καλά πράγματα δεν διαρκούν για πάντα… και ο ήλιος σιγά σιγα κατέβαινε αφήνοντας μας ένα ύποπτο γελάκι…

όπως και ο αέρας… και πέφτει η νύχτα στο παλέρμο… η μάλλον στη Κυρα Παναγιά

Μπροστά δεν είχε αέρα πίσω μας είχε … μετά από δυο ώρες κολλημένοι στο ίδιο σημείο μας είχαν φτάσει και οι τελευταίοι… για να φτιάξουμε το πρώτο μεγάλο στρουμφοχωριό με σκάφη στο Αιγαίο.. Αέρας ότι ναναι όσο ναναι άλλοι πήγαιναν δεξινέμοι άλλοι αριστερίνεμοι άλλοι πήγαιναν μπρος άλλοι εξασκούσανε την όπισθεν… όλα αυτά με την φοβερή ταχύτητα των 0,1 και -0,1 κόμβων αντίστοιχα…

Μετά από κανένα δίωρο είχα ήδη εγκαταλείψει την ιδέα ότι θα φτάσουμε.. . αφού σύμφωνα με τα σημάδια μου πηγαίναμε πίσω…

Σχεδόν όλο το πλήρωμα έχει παγώσει μετρώντας τις δυνάμεις του ο καθένας ξεκινάει ένας ένας να πηγαίνει για ύπνο γιατί άρχισε σιγά σιγά σε όλους μας να μπαίνει η λογική ότι πάμε για εγκατάλειψη .Κάθετος αντίθετος ήταν ο Nikos… ο οποίος είχε πάρει τα σκήπτρα από τον Theodore …κρύωσα… κατέβηκα να πάρω μια μπλούζα να βάλω… είδα το κρεβάτι… πόσο πολύ με τραβούσε…δεν μπόρεσα να αντισταθώ…του λέω niko πάω για ύπνο. Μένει μόνος του με τις σκότες και από τη genoa και τη μαΐστρα και τη τιμονιέρα..Με χέρια πόδια προσπαθεί τουλάχιστον να μην πηγαίνουμε πίσω…. Μπράβο ρε Niko!!! Ξεχρέωσες όλο το μαρτύριο με το ροχαλητό και παραπάνω!

Με ξύπνησαν κάτι ομιλίες… η φωνή του brother να μιλάει για μποτζα με μπαλόνι. Ακούω τον Gianni τον Niko τον Taso…σκέφτομαι θα είναι δύσκολο ας πάω… Είμαστε έξω από το λιμάνι της Σκοπέλου και είμαστε έτοιμοι για μποτζα… η οποία και δεν πήγε και τόσο καλά αλλά τελικά αφού σουβλίσαμε το μπαλόνι τα καταφέραμε…

Το σκάφος που τερματίζει είναι το Ostria αριθμός σκάφους 75.

3οι στη κατηγορία μας ORC1 και 13οι στη γενική ΟRC σε αυτή την ιστιοδρομία

Στην τελική κατάταξη είμαστε 4οι στην κατηγορία μας ORC1 και 9οι στη γενική ORC

Το μεσημέρι χωριστήκαμε με τα παιδιά καθώς ο Theodore και εγώ ταξιδέψαμε με δελφίνι για Βόλο.

Τα παιδιά ήδη είχαν νοικιάσει όχημα είχαν βάλει τις τέντες… οπότε φαντάζομαι θα πέρασαν πολύ καλά και στο ανέβασμα του σκάφους…

Αντε παιδια και του χρόνου με καινούρια πανια!

Filia


Δεν υπάρχουν σχόλια: